Bihter: Günaydın.

Behlül: Günaydın. Amcam atölyede. Bihter: Biliyorum. Behlül: Otursana. Bihter: Dediğini yaptım. Dün gece hiç üzmedim amcanı, barıştım. Tamamen teslim oldum ona. Behlül: Ne diyorsun sen, yavaş! Bihter: Bunu istemedin mi benden? Ben de sahte gündemler yaratmayı bıraktım, her şeyimle teslim oldum kocama. Behlül: Sen ne yapmaya çalışıyorsun, ha? Bihter: Çok mutlu bu sabah. Behlül: Bihter! Sen beni delirtmek mi istiyorsun? Niye yapıyorsun bunu? Bihter: Sen bana ne yapıyorsun Behlül? En çok yaklaştığın anda pişman olup geri çekiliyorsun. Kendini aklamak için beni suçluyorsun sonra engel olamayıp tekrar kendine geliyorsun! Ne biçim bir oyun bu böyle. Behlül: Oyun değil, biliyorsun. Bihter: Peki ne? Behlül: Çok mücadele ediyorum kendimle. Uzak durmak istiyorum, yapamıyorum. Seni istiyorum. Hem de çok istiyorum. Bihter : Ama amcanı da üzmek istemiyorsun. Behlül: Kendimden utanıyorum ama sana da dayanamıyorum. Ne yapayım? Elimde değil. Bihter: Ne olacak peki? Hep böyle mi devam edeceğiz? Gizli saklı, korkular içinde, sen amcanı ben kocamı aldatarak, kendimizden nefret ede ede mi yaşayacağız bu evin içinde? Behlül: Böyle devam edemez tabii. Bihter: Etmeyelim o zaman! Gidelim! Her şeyi, herkesi arkamızda bırakıp gidelim buradan Behlül: Tamam, gidelim. Beklemiyordun, değil mi? Cesaret edemeyeceğimi sandın. Bihter: Doğrusunu istersen, evet. Behlül: Sen beni mi sınıyorsun? Bihter: Yoo, ciddiyim ben.Dayanamıyorum böyle, olmuyor, olmaz. Bu şekilde devam edemeyiz, gidelim. Behlül: Ben de yapamıyorum. Amcamın yüzüne bakamıyorum, küçüldükçe küçülüyorum karşısında. Bihter: Dün gece benim için öyle zordu ki… Adnan'ın kollarında seni düşünmek… Bütün benliğimde sen varken onunla birlikte olmak… Behlül: Canım, sus. Bihter: Çok ağır geliyor Behlül. Bu yalanı yaşamak istemiyorum bir daha. Adnan'a da yaşatmak istemiyorum.Buna hiç hakkım yok, o hiç hak etmiyor çünkü. Behlül: Bana mı söylüyorsun bunu? Aynı evde, aynı çatı altında senin onunla olduğunu bilmek kolay mı benim için? Amcamın gözünün içine baka baka seni sevmek… Benim için en ağırı, en zoru! Bihter: Tamam işte, bir son verelim artık. Behlül: Tamam, tamam.

Bihter: Dokunma bana! Dokunma bir daha! Behlül: Bihter… Bihter: Sana defol git dedim hayatımdan. Bitti! Behlül: Bak, bütün yükü benim omuzlarıma yıkma. Sen de yapamayacaktın, anladım. İlk adımı ben attım sadece. Büyük bir hatadan döndük. Bihter: Benim en büyük hatam sana değer vermek oldu. Sayende benim de keşkelerim var artık. Keşke seni hiç yaklaştırmasaydım yanıma. Hiç karşılık vermeseydim. Farklı olduğunu düşünmeseydim keşke. Behlül'sün işte sen, busun. Çapsız, saygısız, haddini bilmez, megaloman… Nefret ediyorum senden!

Bihter: Ne yaptığımızın farkına varalım Behlül, ne olur. Behlül: Farkındayım, ama engel olamıyorum kendime. Sana karşı koyamıyorum. Yanında yok oluyorum ben, zayıflıyorum, küçücük oluyorum… Düşünemiyorum… Daha önce hiç böyle hissetmedim. Ben de çok şaşırıyorum, inanamıyorum kendime ama böyle tarif edemediğim duygular yaşıyorum işte. Canımın acıyacağını bile bile, imkansız olduğunu bile bile şiddetle istiyorum seni. Bihter: Kes ne olur, unut! Unutalım! Hiçbir şey olmadı, hiçbir şey! Behlül: Biraz önce ateşe uzattım elimi, alevin tam ortasına. Bu bir yangın, yanıyorum ama acıyı hissetmiyorum. Bihter: Yapma…

Firdevs: Hala inkar edecek misin, aptal? Bu kadar zayıf olduğuna inanamıyorum! Bihter: Beni rahat bırak. Firdevs: Ya bu kadar mı iradesizsin, bu kadar mı mantıksızsın? Bihter: Anne sus. Firdevs: Teslim olduğun adama bak. Ona karşı koyamayacak kadar güçsüz müsün sen? Yoksa saf mısın? Sakın bana aşktan meşkten söz etme, sakın! Sen gençlik heveslerine yenildin. Nasıl bir tehlikeyi göze aldığının farkında mısın? Bihter: Yeter dinlemek istemiyorum seni, git! Firdevs: Hayatını mahvetmene izin vermeyeceğim, Bihter. Ne pahasına olursa olsun! Buna izin vermeyeceğim. Bihter: Gideceğim anne bırak, engel olma bana. Firdevs: Kendine gel! Bihter: Bırak canım yanıyor! Firdevs: Yat şuraya, Adnan'ı çağıracağım şimdi.